Секоја нова естетика, што тој недограѓанет селанец не може да ја препознае како гајда или опинок, како зурла или тапан, макар таа и да произлегла од гајдата, зурлата и тапанот, за него, господа, е комунистичка естетика.
               
             
           
            
            
              „Папокот на светот“
               од Венко Андоновски 
              (2000)