Во овој случај комуникацијата не ѝ се упатува     на публиката која всушност е институционална единица, туку на толпата која ќе го заземе     нејзиното место. Читлив и проповеднички интониран говор во ваков миг е невозможен и     би можел само да предизвика шокови и сцени.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 34“
              
              (1996)