Всушност, на платното немаше ништо друго  освен кругот и потписот,  но авторот беше многу љубезен и несебично  одвои време да ми ги воочи горенаведените подробности,  а тие беа толку очевидни, што ме фати срам  поради моите глупави и излишни прашања.
               
             
           
            
            
              „Зошто мене ваков џигер“
               од Јовица Ивановски 
              (1994)