Овде, за среќа, и покрај жилавата инерција на социјалистичкиот реализам, уметничкото творештво беше оставено да се структурира како автономен естетски процес независно од надворешните упади и злоупотреби на Партијата и државата.
               
             
           
            
            
              „Атеистички музеј“
               од Луан Старова 
              (1997)