Не е тоа дека тој се задржува, бидејќи бев во можност           по неговата сребрена трага да се уверам како својот од го продолжува и оди во           добар правец, иако тоа за него значи качување и симнување низ безброј ѕидови или           преминување преку цела фабрика за макарони.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Немаа некакво политичко искуство, а не беа нешто посебно и образовани, но повеќето од нив имаа здрава селска памет која јасно им зборуваше дека владеењето на Стојан не ја води земјата во добар правец.
               
             
           
            
            
              „Браќата на Александар“
               од Константин Петровски 
              (2013)