Хрватското општество ќе стане здраво и    модерно дури тогаш кога и бившите комунисти и бившите усташи “ќе му се извинат    на неутралниот хрватски граѓанин, кому политиката и на едните и на другите му се    кршеше од глава”, заклучува на крајот Зоран Кравар.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 35“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Овде Кравар најпосле зазема позиција внатре во сосема рецентните политички    спорови и ѝ се спротивставува на раширената теза за “национално помирување”, според    која сонцето конечно ќе ни светне дури откако бившите усташи и комунисти меѓусебно    ќе си пружат рака.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 35“
              
              (1997)