Една од најзначајните книги што последнава година се појави  на македонски јазик, секако дека е книгата Идеологијата и Субјективитетот од Бранислав Саркањац (Метафорум, Скопје 1993, 304 стр.) Како што може да се насети    и од самиот наслов, оваа книга е еден обид да се испита односот
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Актуелна, внимателна и луцидна во користењето                        помеѓу идеологијата - поим што    на библиографскиот материјал, повремено дури и иновативна и                           го карактеризира ‘нашето време’    провокативна (што е нетипично за литературата од овој вид, тука, кај                  (“Современиот свет и човек                                                                                          живеат во духот на идеологијата”),    нас), книгата на Саркањац бара повеќе од приказ (едно подлабоко                       и субјективитетот (поединецот)    критичко читање), но ние, овојпат, имавме сила за толку...                            како “дифракциона точка на                                                                                          идеологијата” - онаа точка во која                                                                                          остварувањето на идеологијата                                 мора да се прекрши.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)