бел (прид.) - пустелија (имн.)

Секаде до каде што допира погледот, и горе, по сртовите на ридиштата, и долу, на дното на Потковицата, и во воздухот, помеѓу земјата и небото, се преметнува и небаре изгладнета глутница завива сиво бела пустелија...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)