Како воопшто        го издржуваш овој одвратен, бездушен град кој не поседува минимум критериуми и        којшто се пали бескрајно бавно и накнадно, ко фитиљ во цртан филм, и сѐ што имаме        од него се тие комично гарави лица наутро во огледалото, ко проклети потсеќања дека        овде сѐ е џабе и дека немаме шанси?
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 21“
              
              (1995)