Филмовите од        овие три етапи веќе на прв поглед се разликуваат според својот темелен „тон”: така, за        англиската етапа е карактеристично напнатото, питорескно збиднување во кое во брзо        темпо се сменуваат трагичното со комичното и во кое, секојпат во текот се вплетува        мноштво од „реалистични” детали (заради што, оваа етапа најмногу им лежи на срце        на традиционалистички насочените левичарски теоретичари на филмот, например Sa-        doul); меѓутоа, за „Селзниковата” етапа (од „Ребека” па натаму) поголемо значење има        женската нота (во најголемиот дел од овие филмови, настаните се раскажуваат од женска        перспектива - „Ребека”, „Маѓепсаниот” - или пак жената е средиштето на збиднувањето на        настаните - „Во знакот на јарецот”), и рамномерниот, нагласено мелодраматичен ритам и        на рамништето на истиот, ладен формализам.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 21“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Секој филм ѝ припаѓа на одредена етапа на Хичкоковото творештво; ако ги исклучиме подоцнежните дела, без кои, така да се рече, „Хичкок не би бил Хичкок“, неговото творештво јасно се дели на три етапи: англиска етапа        (триесетти години), првата американска (“Selznick”-овата) етапа (четириесетти години) и        втората американска етапа (од 1950, од „Странец во возот“ па натаму).
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 21“
              
              (1995)