со (предл.) - млечен (прид.)

Во дни, нејаки од жештина за да се скратат самите себе, козата на некој железничар, ојарила на среде улица животинче со две глави; на стаклата на градската аптека се појавила богородица, гола и со шашливи очи; еден старец по трет пат се разбудил во својот живот со млечни заби.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Таа ноќ, небото беше ѕвездено и по средината од крај до крај, пресечено со млечниот пат. Такво го запаметивме...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ги отфрли овие безобразни замисли и се задржува на една безопасна: ѝ го става дињчето под мишка, токму под носот - неговиот медовен мирис мора да ја разбуди со млечна насмевка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)