Четвртиот период, во коегзистенција со третиот, своето потекло го води од раните шеесети и е окарактеризиран со „реверзија на херменевтиката, и со речиси метафизички истражувања во преводот и интерпретацијата“; накратко со визија за преведувањето како широко поле во чии рамки спаѓаат и други дисциплини.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ренџов тоа го дополнува со сликите на она што му е најблиско во ликовната уметност, со остатоците на фреските, со визиите на Бош или на Владо Георгиевски.
               
             
           
            
            
              „Захариј и други раскази“
               од Михаил Ренџов 
              (2004)