од (предл.) - двор (имн.)

Татко ми, следен од Чанга, се искачуваше по дрвените басамаци што водеа до чардакот, а од дворот не стивнуваше нашата песна.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Веќе е добро смрачено. Некои мајки викаат од портите или од дворовите.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И, влечејќи го за уши, ќе го исклоцаше од дворот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— Тамо е, тамо. Не мрднала ни чекор од дворот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Жените и децата припиштеа кога видоа дека гори куќата и летнаа да бегаат надвор од дворот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Берете ум во главчињата! И од вас ќе станат луѓе.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Па тие не се возеле ниту сто метри: од дворот до излезот од сокачето.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На ритките над балињата со неузреаните мечти на бездомниците катаден трае збратимувањето со височините од дворот на црквата на врвот Монсерат, 3200 над морето, ветрот разнесува отчукувања на срца – вљубени срца, уморни срца, секакви срца, тука, од врвот Монсерат во Богота севезден се разлетува исчашената и искршената симетрија на живеењето а во балињата на бездомниците трепери темнината на ѕвездите.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Како секоја вечер, така и оваа, по навика, прво однатре ја залостив портата од дворот ограден со висока авлија.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Од дворот на гимназијата, најпрвин тивко а потоа сѐ посилно, долета врева на нејасни гласови.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ги носеше на купче, а потоа ги ставаше в кофа и ги изнесуваше од дворот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Плачовите низ селото се носеа сѐ уште и Неда црна крпа пак од главата си фрли, повтор косата ја пушти, а плачот стана толку јак, - „Малодушни земјоделци, излезете од дворов!" - им викна мајката со гнев.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Од дворот излегоа неколку луѓе и доаѓаат на кај нас.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Поголем дел од дворот беше засаден со зимзелени дрвца, вкусно обликувани во геометриски фигури и ликови на животни.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Добро мамо! Сѐ знам! - возврати Рада, излетувајќи од дворот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
БАБА АНЧА: (оди по него). Не се лути, сакав да те запознаат со целата работа како стои. (Оди накај вратата од дворот).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Тоа го направи и еден набожен бугарски војник од дворот на училиштето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со гласноста на плачот, прво го вознемирил кучето од дворот, а потоа усмртил 500 кокошки.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Арсо така совршено го изучи звучењето на неговиот глас од дворот, што по него познаваше карактерот на човекот и неговото место во ова мало општество.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сакам да пружам чаршав на масата, а таа се накривила, цел двор пропаднал накосо, па и количката на малечкото се стркалала и отишла на крајот од дворот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
На другиот крај од дворот се поставени две мали голчиња и вратило за тресење теписи, на кое висат дрвени лулашки, од евтините од Битпазар.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тој ме чу, дојде и ме сметна. Ми ги затвори очите да не гледам и ме изнесе од дворот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Полежа уште малку дремејќи; тогаш од дворот допре вообичаеното пеење со полни гради:
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еден дел од широкиот двор беше покриен со лозници и насекаде имаше цвеќиња: во предниот дел од дворот во март месец по земјата се ширеа бели и розови зумбули, во април потокалови и црвени лалиња, а над нив се извиваа тенките но густи како букети - бели и лилави јорговани кои расцутуваа во мај, додека преку целото лето низ дворот се ширеа бели маргаритки.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Можеби ме грабнала од некое босанско село, од двор, од улица на некој град и дошла овдека да си го ебава животот во шупата во која поминавме шеснаесет години.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ќе му избега божем нешто важно од куќата и од дворот, пред ѕидот да биде доволно издигнат.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Прозорецот остана отворен, ни на него ни на вратата од дворот не се стави црн флор.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
СИМКА: (Влегува од дворот со осум другарки, повикани од Стојчета за свршувачка.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ГУЛАБИ Јатото гулаби наеднаш пркна од дворот сини диви исплашени не од истрел ни извик детски ни закана.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Можеби и оние суштества од дворот брзаат, но на некој посебен, нивен начин.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Прашуваш чии имиња спомнав? - му дофрли, но овојпат уште потихо, со одмазничката желба ништо да не слушне: - Ги спомнав имињата на оние од дворот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Другите мачки од дворот непријателски го дочекаа граѓанинот, но кога видоа колку е мирољубив, се спријателија со него.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Му велиш: „Откако ја изнесе печката во тремот, некој топол ветар шета околу нашата куќа“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сето време додека татко ти се мачеше и стенкаше со топлата печка во рацете, ти трчаше околу него, повеќе му смеќаваше одошто да му помогнеш, а кога најпосле големата преселба на годишните времиња беше извршена, се врати од дворот и застана пред татка си.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ги претрчувам улиците. Ја буткам капијата од дворот.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Така, едно време, сред зимата, кога божикните снегови беа станати и секое утро тревникот го поткопуваше мраз а дневното сонце го раскалуваше, на местото во еден агол од дворот каде што ја оставаше покосената трева, најде легнато едно изнемоштено жолтеникаво куче.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
За делнички и аргатски денови леб се месеше од мешано - пченично, ‘ржано и пченкарно брашно и пешниците се печеа во добро загорената фурна, поставена скраја од дворот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Му помогнав на Килета да ги собере деланките и тој ја вовеза вреќата преку рамо и излеговме од дворот на црквата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Сонцето веќе го имаше допрено работ на планината кога Пелагија си замина од дворот на тетка Перса.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Пелагија без двоумење се согласи, особено што покрај мајка Перса ќе бдее и Мурџо, инаку прифатен во куќата како рамноправен член со вистинска куќичка порачана кај дограмаџија и сега сместена на крајот од дворот, близу до прозорецот од нивната одаја.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
На еден крај од дворот, пред касарната, гори светло.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога излеговме надвор, полицајците веќе го изведуваа од дворот, го тераа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ние се грижиме за чистотата на училишниот двор, ама сметот од дворот останува на тротоарот пред училиштето. Кој е крив?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Детето не излегува од дворот. Само понекогаш кога истрчува по топката што му бега преку оградата.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ги носеше на купче, а потоа ги ставаше в кофа и ги изнесуваше од дворот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Тетка Ана се препали. - Саше, Саше, што се случило, каде беше, што ти е, смири се, Саше, престани! – викаше, го молеше, го потресуваше за рамена, го прегрнуваше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Седна на скаличките пред вратата што директно води од дворот во дневната соба и си ја фати главата со раце, мислев и косата од очај ќе почне да си ја кубе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)