Сѐ додека сета таа развресканост не почна да се собира сѐ околу еден чуден, можеби и недостатно осмислен, но и највистински повик, што имаше тој да ѝ го довикне на морничавата сивина:    - Дај луѓе. Даааааааааај лууууууууууууѓеееееееееееееееееј...
               
             
           
            
            
              „Белата долина“
               од Симон Дракул 
              (1962)