Тоа се дела, чии што главни естетски и онтолошки концепти се расчленуваат на: 1) губење на длабочина,                                2) површни ефекти (тематизација на „близината”),                                3) естетска инсценација на нови технологии и медии,                                4) зачекорување во виртуелни, алтернативни, паралелни                                „светови”,                                5) симулирање на комплексното осознавање во смисла на                                визуелна, аудитивна и тактилна перцепција,                                6) преод од аурата кон гламурот,                                7) интерактивност,                                8) генеративна репродукција на уметнички дела.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 15-16“
              
              (1995)