на (предл.) - креденец (имн.)

Станува, оди до вратите, наслушува зад нив и откако ќе се увери дека таму е сѐ мирно, пристапува кон претресот на креденецот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Влезе и викна: - Мамо, дај ми лепче! Олижнатото парче стоеше на креденецот.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тогаш и му текна за индексот, па го побара со погледот на масата и на креденецот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)