Шефот на станицата знаеше дека едниот е за Корнулов, а другиот за Папокот, дека си ги пренесуваат пљачките во нив речиси тајно од Друже Србине, ама  мораше да си стави катинар  на устата речиси толкав колкави што висеа и на вратите од вагоните заради парите што му ги тутнаа во џебот од униформата.
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)