Се разбира дека имам зборови, неброени зборови за се она што се случуваше овие денови во мене. Можам и да ги искажам.
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тие зборови постоеја и пред да ме затворат, да, и пред тоа.
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Или најмногу ја посакува улогата на џелат, кој откако ќе ги потцени обвинетите се определува за лекоумни и случајни заклучоци и аргументи?
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)