Мраморно Море, 94      совршената   Не е маѓесна  Оваа светлина  Што те полева  Што те гали  Туку,  Се-те-на-та  Онаа што прелева  Над колковите твои  А јас ја нареков  Со-вр-ше-на-та.      цвет   На цветот му нема спас:  Полуде по кожата  Од твојата  Дланка.      насмевка   Тивко  Ветре  Во сонот  На  Ангела.      тело   Твоето тело:  Ужасот  За честичките  Во моето  Око.      облаците   На Л.
               
             
           
            
            
              „Вечната бесконечната“
               од Михаил Ренџов 
              (1996)