за (предл.) - никого (зам.)

РИСТАЌИ: За никого не се давам! Само на владикана му правам пардон!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Не знае старецот дека ништо стварно не руши, дека сето ова е пуста борба, руши само неколку пусти илузии, а тие и сами од себе, нечујнонезнајно за никого, ќе си умреа, како и толку други што си умреле.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Единственствен, едноставен, незаборавен, незаменлив, формален, кога и каде и да посака, нејасен за никого и ништо, посакуван само кога ни треба, не му се знае крајот, а и не ни треба кога имаме сè кога и да посакаме.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
„Ќе изгласам свој совет и ќе судам. Милост ќе се нема за никого.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)