И покрај постојаната политичка борба во Сенатот, секојдневните подлости на политичките соперници, тој во Политиката го наоѓаше сублимирано токму разнообразното задоволство на својата култура во која трговијата, измамата, вештиот збор беа и опстанокот и уметност.
               
             
           
            
            
              „Пловидба кон југ“
               од Александар Прокопиев 
              (1987)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во право е синот кога му вели: Курвинската политика ти е влезена во секоја клетка! и мајката негова кога го колнеше, блуејќи крв, додека тој држеше говори во Сенатот.
               
             
           
            
            
              „Пловидба кон југ“
               од Александар Прокопиев 
              (1987)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тој што ги пропишува божјите заповеди
   ќе ги состави и човечките
   забраните се услов без којшто не се може
   во Сенатот, Олтарот и Креветот
   во Науката и Уметноста
   без оглед на егзактноста
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Мајчицата уште лежела на креветот наспроти вратата, а од нејзината десна страна стоел кумот, извонреден човек, Иван Иванович Ерошкин, кој бил шеф на одделение во сенатот, и кумата, сопруга на блоковскиот полициски надзорник, жена со ретки доблести, Арина Семјоновна Белобрјушкова.
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)