Господи! И од таа страна се растовараа луѓе, дури уште поголема турканица се беше направила, а во очињата им се напика и една голема и убава куќа, два или три реда саутини под кои стоеја убави зеленикави вагони и вира народ  на кај нив и од нив.
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ништо не ѝ се познава во очињата: ни црнка, ни белка. Сѐ е зафатено од жарот, од горештините нејзини.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  А сигурно само цицало, зашто имаше синкав отсјај во очињата.
               
             
           
            
            
              „Братот“
               од Димитар Башевски 
              (2007)