Помолче така и загледан во бетонот под себе, рече:  „Абре“, рече како за себе, „убаво е што некои луѓе можат да одат по местата, ама каде да одиш, од себе онака ни за влакно не можеш да се поместиш„.
               
             
           
            
            
              „Продавница за љубопитните“
               од Мето Јовановски 
              (2003)