(„Уметноста е мрачен ритуал...“; „О, не, уметноста е    бескрајно уживање!“, одзвонуваат - низ бедните скопски шупи налик на „Филонус” -    здодевни драпаници, но сепак...) така и (близок, авторот, неговиот пресек) до целава    беда што ја фураме:    „Надвор, бледосино северно небо по кое пловат облаци, како на лош акварел на    умирачки студент по медицина...
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 3“
              
              (1994)