Етерот беше наднесен над душата
   како таинствена природа
   префинет честар честички
   па морав да стивнам
   да замрам, да ме снема
   под невидливата лушпа на Јајцето
   секоја точка кајшто е
   подеднакво оддалечена од Центарот,14а Центарот Строен
   белузлаво сјаен
 
   и во себе си реков:
   славена биди Поемо,
   творбо величествена,
   и стварна, и знаковна
   и грешна, и идеална
   и предметна, и духовна
   и човечка, и животинска...
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)