час (имн.) - дојде (гл.)

Борис подрипна од местото: — Во добар час дојде, момче, Седни, седни одмори се.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По еден час дојде маж со валкани чизми, облечен во офицерска униформа, опашан со ремени, на едниот колк пиштол, на другиот кожена чанта.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
— Слушнавте? — им се обрна Борис на другарите. — Одлична идеја ни даде момчево.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ја ослободивте ли, бре мажи, мајка Македонија?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во самата вечерна мугра се влечкаше Ѓорчевата чета по ридот кон југ и за неполни два часа дојде до Маргара каде што се стави со главниот штаб и сите што беа со него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но по еден час дојде само Јанкуло; мазно избричен и со распеан глас, тој ја затвори вратата зад себе и достоинствено зачекоре кон креветот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)