хајка (имн.) - по (предл.)

Кога ќе залечеше од раните, пак се враќаше назад. И пак хајка по него!
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога го видоа луѓето се возбудија и започна хајка по него: истрчуваа луѓето од куќите, со вили, со секири, со пушки, го бркаа, пукаа на него, но куршумот никако да го фати; скокаше тоа преку плотовите, ендеците, се вовираше низ грмушките и пак шмугнуваше в шума.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)