Деструкциската    уметност ја претставува таа криза на неподвижност преку акција, настани и/или објекти,    рекапитулирајќи ги условите, ефектите и процесите на деструкција коишто интерферираат со    преживувањето и коишто биле потиснати од страна на епистемологијата на крајната култура.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Деструкциската уметност обврзува на критички согледби за прашањето на исчезнувањето.    Jean-Francois Lyotard се бави со проблемот на исчезнување во својата книга Хајдегер и    ‘евреите’, во којашто ја скова фразата „Заборавени“ за да ги означи оние услови што не се ниту    „концепт ниту претставување, туку ‘факти’ како Factum (Кант)“.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)