Е, сега веќе ќе ми заличи куќава со невевчето.  (Од далеку, а постепено сѐ поблиску се слуша свирење на чалгија и пеење на песната):  Затропале тапаните  Да ми одат по невестата,  (Румба, румба, румба, ба,  рефрен  (Лиду, лиду, лиду, ду.
               
             
           
            
            
              „Антица“
               од Ристо Крле 
              (1940)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Да ми тропнат, леле, на порта, по дворје и одаи да ми се растрчаат, да ми се распеат во бавча китна, во лозје зрело и ливада зелена, Господе златен, семоќен, та тапан да удри и зурли да писнат за свадби, за првачиња и мераците да потечат ко река, леле... Кога ќе ми се вратат, леле, кога?
               
             
           
            
            
              „Големата удолница“
               од Петре Наковски 
              (2014)