Тапанџијата оди пред тебе и по тебе, му шета тапанот по мевот, забркан меѓу удиралката и белото дреново праче што шврка, што штрака.
               
             
           
            
            
              „Небеска Тимјановна“
               од Петре М. Андреевски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  24. МАЧКА СО ЅВОНЕЦ НЕ ФАЌА ГЛУШЕЦ -  а некои со тапан по зајак јурат,  овој, пак, нели и брзоног и ушест,  свирката ја слуша, ситно оро игра,  дејгиди ура, ура!...      реката песок носела морето да го полни!
               
             
           
            
            
              „Куршуми низ времето“
               од Љупчо  Стојменски 
              (1976)