Низ една бескрај далечина:  Еден апокалиптичен пес  Врз еден апокалиптичен коњ  Под една грда месечина ме  Прогонуваат.      облак   Сјае злате облак:  (Среде небо, среде денот бел)  Главата на мојот предок  Редок,  Божји  Сведок:  Облак-утешител.      глас   Тешко спиеш и се криеш  Во таа дрвна окарина  Надвор снежи, студот тежи  И зима е.
               
             
           
            
            
              „Вечната бесконечната“
               од Михаил Ренџов 
              (1996)