сонце (имн.) - блеска (гл.)

Преку ден сонцето блескаше по врвовите на костењето и фрлаше шарена сенка под стеблаците.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
- Ти си крив? - викаше едниот селанец. - Твоите овци влегоа во мојата пченка!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во срцето на сонцето блеска човечка надеж.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не ќе ни го земе внуков црната стопанка.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога се разбуди, веќе беше убав светол ден. Сонцето блескаше од сите страни.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во појасот, со посребрена рачка, на сонцето блескаше неговиот нов револвер.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)