Ја искам сенка, ја искам прохлада,  Душевна ја искам тишина,  Че клето ми срце доста вече страда,  И сја нагледа вцекаква злина:  Коварство сос бедност, сос гордост лукавство,  Сон мртов, глупава простота,  Љубов на слова, и слога без братство,  И хитрост, лâжлива доброта.
               
             
           
            
            
              „Пeсни“
               од Рајко Жинзифов 
              (1863)