1. Скриен во сонет како во сонот,  Римуван, а неразбран,  На пусија дочекан, гонет  Од стин и троглави змии,  Занесен, во сонот изгубен, сет  Изѕемнет, поцрнет од рими,  Од своите луди посестрими  И од аждери- ѕверки, душодерки;  Сонет, недосонет, буден  Слуден и студен од мори,  Сосема сам, над димни гори,  Фатен во тешко оро  Со студот и со зборот,  Од темни ноќи, до бели зори.
               
             
           
            
            
              „Сонети“
               од Михаил Ренџов 
              (1987)