Со својата фикција    на Крлежа како Туѓманов советник тој себеси се легитимира како верен следбеник на    хрватското револуционерно државотворство како јасно профилиран идеолошки концепт    кој не е само резултат на супериорниот увид во стварноста, туку таа стварност, ваква    кутра каква што таа денес е, допрва ја произведува и поткрепува.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 35“
              
              (1997)