При крајот, поправо на врвот од катедарското излагање на авторитетниот режисер, екипата веќе дремеше со клумнати глави на издишените гради, но се штрекна и се испрчи кога снимателот почна да плеска со дланките, кревајќи ги од една страна на ракоплескање и другите членови на екипата, а припомагајќи му од друга страна на режисерот да слезе од говорничкиот подиум на земја, односно на голиот под од дрвената барака.
               
             
           
            
            
              „Синовски татковци“
               од Димитар Солев 
              (2006)