Се к`ти сивата карпа  на затворениот говор на времето Се дени  и песната што да се роди ја навестува  заради која отаде ѕидот се оди  на невозможното постоење  За одење е време На надеж миг  со славејот в грло што сака  да проговори таму  слушнат каде ќе биде од тие со насмевката  лицето што им го огрева Најпосле
               
             
           
            
            
              „Елегии за тебе“
               од Матеја Матевски 
              (2009)