сабја (имн.) - го (зам.)

Се приближува еден од забитите и со исуканата сабја го пресече сиџимчето и пилето, како да му пораснаа крилцата, летна и и застана нејзе на левото рамо.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Убијте ме, ревел офицерот, убијте ме, и со силни удари на сабја го касапел мртвиот Татар или Монгол или Черкез сѐ додека не паднал сличен на огромен осакатен инсект, црн и крвоглав.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)