прскање (имн.) - остане (гл.)

Прсна во нивното грло и последната жица а плачниот звук на тоа прскање остана да трепери во слухот на Отец Симеон. „Дали сакаш да сме негде долго и сами?“ ја праша и се сети - оперетска романтика. „Ќе појдеш ли со мене, Јано?“ Зад неа лазеа морници.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)