Од земја ние имавме едни урупчиња по селото во кои садевме по некоја пиперка и по некој домат, трошка празе и граше и босилок и џинџуле колку да се најде за на мртовец и девојките да стават на плачките на благ ден.
               
             
           
            
            
              „Крстот камбаната знамето“
               од Мето Јовановски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ако погледам уште малку ќе ги видам и првите фиданки  На таканаречената ботаничка глобализација  Која најстрого пропишува краставиците да бидат прави  И да не бидат подебели од осум сантиметри  Ако сакаат да бидат пропуштени до трпезите на Европската унија  Истата мака си ја имаат и доматите, празот и компирите  На кои уште незасеани им се дава до знаење  Дека во Европската унија сакаат само прави и мазни  И кој им е виновен на кривите краставици
               
             
           
            
            
              „Сонот на коалата“
               од Ристо Лазаров 
              (2009)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Сега почувствува мирис на праз и кромид, а зад затворената врата во кујната го слушна шиштењето на шпоретот.
               
             
           
            
            
              „Чкртки“
               од Румена Бужаровска 
              (2007)