Болежлив поглед фрли пред себе и по долго молчење, прекинувано со тешки издиви, рече покажувајќи со рака: - Таму, долж џадето, каде откако ќе заминеа камионите, секој ден чепкавме во бурјаниот и тревата и баравме писма, една жена најде писмо.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)