победник (имн.) - и (сврз.)

Оние кои владеат наследници се на сите претходни победници.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ужасната врска на коренот говори дека не владее поразениот, но дека и победникот и поразениот имаат автобиографија на големи страдања, и секој на свој начин: секој светец има своја карактеристична брада и одежда.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Преостануваше во татковите книги да се откријат можните правци на движењето на победниците и поразените.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Татко добро знаеше дека судирите и падовите на големите империи на Балканот не биле никогаш дефинитивни, со конечни победници и поразени.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во Париз се одржуваат последните сесии на разрешената историја, големите меѓународни конференции со кои се означува мирот по светските судири, големите војни кои доведоа до падот на колонијализмот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Овде постои и Триумфалната капија за победниците и поразените.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сине на животов, не жали ја насмевката. Ти си ѝ и господар и слуга. И победник и жртва. И бегалец и прогонувач.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Еден мора да излезе како победник и високо да го подигне пехарот полн со...
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)