Ноќта ѕвездена, денот темен,  Темното денот го слави,  Со пожари и поплави;  Со таги, врз плаштот земен  На кој се накотиле и сплотиле  Болки и рани, неразбрани  Поети, мислители, исцелители  Врз, тајните на животот задумани,    Склупчени среде денот темен,  Заборавени, во тага оставени  Под небото ѕвездено-извезено  Од знајби, мисли и умности  За да редат убости молитвени  Со кротка благост изустени.
               
             
           
            
            
              „Сонети“
               од Михаил Ренџов 
              (1987)