И понатаму: по која логика студентите беспомошно застануваат пред првата           општествена пречка на патот до знаењето, по која логика на јавно ниво го премолчуваат           проблемот и зошто нивна единствена реакција е регресијата во приватен трач?
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 35“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Не знам кое ниво го достигнале,     или кој е врвот што можат да го достигнат.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 17-18“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Инфантилното ниво го задоволуваат речиси сите реклами: најексплицитна е на пример, онаа што рекламира средства против дизентерија (или опстипација, сеедно).
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)