Сега се гледаме во синкастата светлина и во молкот ние одвај забележуваме дека сврти месечината, ѕвездите пребледија, а онаму високо - високо се губи Млечниот пат и тука долу, полека се ретчи мрачнината и зората надоаѓа бледо... Зазорува, драги Џим,  И веќе е зора.
               
             
           
            
            
              „Големата удолница“
               од Петре Наковски 
              (2014)