Сѐ уште не изустила ни збор ни воздишка, ни оф, ни леле, трча по пеперугата на моминството, најпрвата варијанта, и ме влечка од аголот кон средината на собата.
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Под мишка ги носам белите листови на предавството и строгите правила на играта збран како копец: ми трпнат прстите, ги стегам индигата со план да се победи зимата во срцето, веритигинозниот синдром и сета светска иронија.
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)