лице (имн.) - бел (прид.)

Гледам тело свиено и рането, а ги видов и тие усни со горда и мрачна насмевка.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
На прозорот од стариот дом гледам солзи, гледам лице бело и уморно. Очи натежнати од товарот на денот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Беше висок, дури поднаведен малку, во лицето бел, дури абрашинав, косата и веѓите густи, очите малечки, устата накривена.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Лапка ќе фрла по тебе, мори лепа, Да се завртиш, да видиш, Да ти го вида лицето, мори лепа, Лицето бело црвено.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)