куќа (имн.) - преполн (прид.)

Целосно сликајќи ја оваа реалност, романсиерот го ожи­вува своето сеќавање, при што надвладува споменот на неговите родители, на една куќа преполна со книги, на градот Скопје, со мешано население и со сета сакана, при­јатна и трагична мистерија на Балканот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)