И твојата земја убава  со друго име пред тебе  да ја крсти, прекрстуе,  коските свети народни  паднати за слободата,  од гробот да ги скорива,  по сокак да ги разфрла,  и со нив да се подбива,  а ти да гледаш со очи  да гледаш и да црвееш  и нити збор да не можеш  да кажеш, да му одвратиш.
               
             
           
            
            
              „Робии“
               од Венко Марковски 
              (1942)