Копнеев мојата душа да ме придружува  на сите кораби и галии  и низ сите мориња по кои пловев.
               
             
           
            
            
              „Две тишини“
               од Анте Поповски 
              (2003)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Се колнам во ѕвездите  кои веќе отпатуваа некаде  дека копнеев мојата душа да ме придружува  на сите кораби и галии  и по сите мориња по кои пловев,  но, дури сега сфатив  дека мојата душа се пресоздала во сенка,  а сенката веќе ја - нема.
               
             
           
            
            
              „Две тишини“
               од Анте Поповски 
              (2003)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Робовите беа пуштени од апсаните, невините рисјани беа спасени од веслање по корабите и нивните куќи не останаа празни за да бидат во нив населени Турци-Анадолци.
               
             
           
            
            
              „Вежби за Ибн Пајко“
               од Оливера Николова 
              (2007)